Girizgah

Etraf anne çocuk bloglarından geçilmiyor. Gani gani, çeşit çeşit kadın ama saçmasapan ama normal hallerde anneliklerini yaşıyor, anlatıyor. Benim anneliğimse embriyo oluşumundan öteye geçemedi henüz. 2 yıldır çocuk sahibi olmaya çalışıyorum. Üç aşılama, iki de tüp bebek maceram oldu. İki de düşük. Son bir yıl içerinde 5 kez narkoz aldım. Yok polip ameliyatı, yok laparoskopi, yok yumurta toplama, yok küretaj. Psikolojik ve fiziksel olarak darmadumanım. 37 yıllık hayatımı şöyle hızlıca bir gözden geçiyorum da kendimi hiç bu kadar yalnız ve çaresiz hissetmemiştim. Ne eşim, ne annem, ne kardeşim, ne de en yakın arkadaşlarım. Canlarım çok da iyi niyetliler ama yok, uzaylı gibi geliyorlar bana. Konu bu olunca aynı dili konuşamıyoruz bir şekilde. Birşeyler eksik kalıyor. Aslında biliyorum yalnız değilim, benim gibi bir sürü kadın var biryerlerde. Dedim ki ben şöyle birşey yapayım, şu iki yıllık üreme yolculuğumda başıma gelenleri, gıcık olduğum uyuz olduğum şeyleri bir bir yazayım. Oh içimden çıksınlar hele biraz, yüküm azalsın. Bu arada aynı dertten muzdarip bir kaç kişi de beni duyar kendi tecrübesini paylaşırsa oh ne ala.

Gonal F, Clomid, Ovitrel, Endometriosis, Polikistik Over, Beta HCG, Blastosist kelimelerinden bir veya birkaç tanesi size tanıdık geliyorsa, aha doğru yerdesiniz. Yayınımız başlıyor. Az Sonra.